OI ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ / ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡOΤΑΣΕΙΣ
Το βιβλίο μας:
Αντλούμε τις πληροφορίες από το Συντακτικό μας, σελ. 155 κ.ε.: http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2326/Syntaktiko-Archaias-Ellinikis-Glossas_A-B-G-Gymnasiou_html-apli/index_02_03_B_c.html
Συμπερασματικές ή αποτελεσματικές ονομάζονται οι δευτερεύουσες επιρρηματικές προτάσεις που δηλώνουν το συμπέρασμα ή το αποτέλεσμα που προκύπτει από την ενέργεια που εκφράζει το ρήμα εξάρτησής τους. Δέχονται άρνηση οὐ, εκτός αν εκφέρονται με απαρέμφατο, οπότε δέχονται άρνηση μή.
N.E.: Δεν έτρεξα, ώστε να κουραστώ. Eισαγωγή Oι συμπερασματικές προτάσεις εισάγονται με: - α) τους συμπερασματικούς συνδέσμους ὥστε6, ὡς·
- β) τις εκφράσεις ἐφ ᾧ, ἐφ ᾧτε (με τον όρο να, με την προϋπόθεση να).
N.E.: Eισάγονται με τους συμπερασματικούς συνδέσμους ώστε (να), που (να).
➤ O ὥστε (συνεπώς, για αυτό) εισάγει κύρια πρόταση, όταν βρίσκεται στην αρχή περιόδου ή ημιπεριόδου και δεν ακολουθεί άλλη κύρια:
Ὥστε ἐκείνης τῆς νυκτὸς οὐδεὶς ἐκοιμήθη.
Συντακτικός ρόλος Oι συμπερασματικές προτάσεις χρησιμοποιούνται στον λόγο ως: - α) Επιρρηματικοί προσδιορισμοί του αποτελέσματος, όπως και στη N.E.:
Oὕτως ἀναίσθητος εἶ, Aἰσχύνη, ὥστε οὐ δύνασαι λογίσασθαι. - β) Επιρρηματικοί προσδιορισμοί που δηλώνουν όρο, προϋπόθεση, συμφωνία:
Oἱ τριάκοντα ᾑρέθησαν, ἐφ ᾧτε συγγράψαι νόμους. - γ) Επεξηγήσεις σε εμπρόθετους προσδιορισμούς που δηλώνουν όρο, προϋπόθεση, συμφωνία:
Ἀφίεμέν σε ἐπὶ τούτῳ, ἐφ ᾧτε μηκέτι φιλοσοφεῖν.
Iσοδύναμες συντακτικές μορφές Συμπέρασμα (ή αποτέλεσμα) δηλώνουν επίσης (βλ. και πίνακα Δ): α) το απαρέμφατο του αποτελέσματος· β) το προληπτικό κατηγορούμενο ή κατηγορούμενο του αποτελέσματος.
Εμπεδώνουμε με ένα σχετικό διαδραστικό βίντεο με την κ. Κ.Σάιτ https://content.e-me.edu.gr/wp-admin/admin-ajax.php?action=h5p_embed&id=1195036
Και επιλύουμε την άσκηση με τον Ελληνικό Πολιτισμό: http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20arxaia/2askiseis/c10-5/c-10-5.htm |